هم مؤسسات مالی سنتی و هم استارتاپهای فینتک به نظر میرسد با الهام گرفتن از حمایت دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا از داراییهای دیجیتال، به سرعت به دنبال تدوین یا تبلیغ استراتژیهای مرتبط با رمزارزها هستند.
آینده غیراستیبل استیبلکوین
اکنون با پیشرفت قانونگذاری استیبلکوینها در کمیته بانکداری سنای آمریکا، این تلاشها برای مشروعیت بخشیدن به صنعت رمزارزها احتمالاً شتاب بیشتری به راهاندازی محصولات جدید رمزارزی خواهد داد. تاکنون شرکتهایی مانند روولوت و رابین هود با اعلام علاقه به راهاندازی استیبلکوینهای اختصاصی خود که نوعی رمزارز با پشتوانه دلار آمریکا یا سایر داراییهای دنیای واقعی هستند، پیشرو این جریان بودهاند. این قانون در حال بررسی، راه را برای پیروی شرکتهای بیشتری از این مسیر باز میکند.
ادوارد وودفورد، مدیرعامل و بنیانگذار شرکت زیرساختی زیروهش که به مشتریان در راهاندازی محصولات رمزارزی کمک میکند، میگوید:
«احتمال روی کار آمدن دولتی و کنگرهای دوستانهتر با رمزارزها و استیبلکوینها، بازی را برای بسیاری از شرکتهایی که قبلاً در حالت انتظار بودند عوض کرده است. هیچکس نمیخواهد عقب بماند.»
جذابیت استیبلکوینها حتی برای شرکتهای فینتکی که تمرکز چندانی بر رمزارز ندارند هم آشکار است: این داراییها وعده پرداختهای فوری ۲۴ ساعته و جهانی را با هزینههایی کمتر از سیستمهای فعلی میدهند. با این حال، صادرکنندگان و متولیان استیبلکوینها همچنان باید با مؤسسات مالی همکاری کنند تا ذخایر خود را نگه داشته و به سیستمهای پرداخت فدرال مانند حوالههای بانکی دسترسی داشته باشند. قانون در حال بررسی کنگره آمریکا موسوم به GENIUS (قانون هدایت و ایجاد نوآوری ملی در زمینه استیبلکوینهای آمریکا)، سؤال مهمی را برای این صنعت بدون پاسخ گذاشته است:
در صورت فراهم شدن دسترسی به حسابهای اصلی فدرال رزرو، صادرکنندگان استیبلکوین بسیار بیشتر از شرایط کنونی قانون به بانکها شباهت پیدا میکنند؛ امری که مخالفان دموکرات به رهبری سناتور الیزابت وارن به شدت با آن مخالفند. امروز شرکتهای تجاری در آمریکا اجازه ندارند ارز اختصاصی خود را صادر کنند. الیزابت وارن در بیانیهای نوشته است که در صورت تصویب قانون GENIUS، شرکتهایی نظیر پلتفرم اجتماعی X متعلق به ایلان ماسک میتوانند استیبلکوینهای خود را منتشر کنند که «عملکردی مشابه سپرده بانکی» دارد. حامیان جمهوریخواه این قانون در مقابل استدلال میکنند که استیبلکوینها ذاتاً با محصولات بانکی متفاوت هستند زیرا صادرکنندگان آنها تسهیلات اعتباری ارائه نمیکنند و توکنها به صورت یک به یک با ذخایری بدون امکان وامدهی مجدد (rehypothecation) پشتیبانی میشوند.
حتی بدون دسترسی به حسابهای اصلی فدرال رزرو، تیم سناتور وارن اشاره میکند که ارائهدهندگان کیف پولهای استیبلکوینی میتوانند سرمایه مشتریان را در حسابهای مشترک نگهداری کنند و مسئولیت شناسایی دقیق مالکیت هر مبلغ را بر عهده داشته باشند. در صورت شکست یک ارائهدهنده استیبلکوین و عدم ثبت درست اطلاعات، مشتریان ممکن است به سرمایههای خود دسترسی نداشته باشند؛ وضعیتی مشابه آنچه در ورشکستگی پرسروصدای شرکت سیناپس رخ داد.
حرکت به سمت پذیرش گستردهتر استیبلکوینها همزمان با رقابت کیف پولهای دیجیتالی فعلی مانند Venmo متعلق به پی پال و کش اپ متعلق به شرکت بلاک برای تبدیل شدن به مقاصد اصلی سپردهگذاری مستقیم مشتریان خود صورت میگیرد.
مصرفکنندگان به تدریج پول بیشتری را نزد شرکتهای فناورانه غیربانکی نگهداری میکنند و ورود نسل جدیدی از کیف پولهای استیبلکوین برای عموم، سؤالات مهمی را درباره آینده بانکداری مطرح میکند.