آیا پراکندگی اکوسیستم رو به رشد اتریوم میتواند این شبکه را از هم بپاشد؟ آیا طرح همگرایی ویتالیک بوترین به موقع است یا دیگر خیلی دیر شده؟ کارشناسان نظرات خود را درباره این موضوع مهم با ما به اشتراک گذاشته‌اند.
در سال‌های اخیر، اکوسیستم اتریوم به‌سرعت گسترش یافته است. تا سال ۲۰۲۴، بیش از ۴۰۰۰ برنامه غیرمتمرکز و ده‌ها راه‌حل لایه دوم بر بستر اتریوم ساخته شده‌اند که هر کدام تیم و دیدگاه خاص خود را دارند. اما این تنوع چالش‌هایی را ایجاد می‌کند: پراکندگی. چگونه چنین اکوسیستم بزرگ و غیرمتمرکزی میتواند بدون از دست دادن هویت منحصربه‌فرد خود به سوی اهداف مشترک حرکت کند؟
خطر پراکندگی در حال حاضر به‌خوبی مشهود است. برای مثال، راه‌حل‌های لایه دوم مانند آربیتروم و آپتیمیزم با اینکه هدف‌شان مقیاس‌پذیری اتریوم و کاهش بار تراکنش‌های زنجیره اصلی است، به‌طور مستقل عمل می‌کنند. این مسئله نگرانی‌هایی را در مورد همکاری‌های آینده این راه‌حل‌ها ایجاد کرده است. ویتالیک بوترین، یکی از بنیان‌گذاران اتریوم، به‌تازگی این موضوع را مطرح کرده و درخواست “همگرایی اتریوم” را برای متحد کردن پروژه‌ها و تیم‌های مختلف در این اکوسیستم داده است.
سه ستون طرح همگرایی ویتالیک بوترین
همگرایی اتریوم بر سه رکن اصلی تکیه دارد:
⦁ ارزش‌ها
⦁ فناوری
⦁ اقتصاد
هر یک از این ارکان به‌عنوان اصول راهنما عمل می‌کنند تا پروژه‌ها بتوانند به موفقیت بلندمدت اتریوم کمک کنند.
همگرایی ارزش‌ها
اولین رکن همگرایی اتریوم، ارزش‌ها است. اتریوم بر اساس ایده‌هایی نظیر باز بودن، غیرمتمرکز بودن، و ارائه کالاهای عمومی بنیان گذاشته شده است، و تمامی پروژه‌های اکوسیستم باید این ارزش‌ها را به اشتراک بگذارند.
متن‌باز بودن، بخش حیاتی این ارزش‌ها است. در اکوسیستمی که مبتنی بر شفافیت و اعتماد است، کدهای انحصاری یا کدهایی که از دید عموم مخفی بمانند، نمایانگر نقاط ضعف و هشداردهنده هستند.
نرم‌افزارهای لایه پایه اتریوم، نظیر گث و پریزم، به‌صورت کامل متن‌باز بوده و به هر کسی اجازه می‌دهند که کد را بررسی و در توسعه آن مشارکت کند. اما این استاندارد باید فراتر از لایه پایه گسترش یابد.
بوترین معتقد است که تمامی پروژه‌های زیرساختی کلیدی باید به تعاریف بنیاد نرم‌افزار آزاد و ابتکار متن‌باز پایبند باشند.
برای مثال، در حوزه دیفای، پروژه‌هایی نظیر یونی‌سوآپ که به‌صورت متن‌باز عمل می‌کنند، به دلیل حمایت گسترده جامعه، موفقیت بیشتری کسب کرده‌اند. تا تاریخ ۱۰ اکتبر، مجموع نقدینگی موجود در یونی‌سوآپ حدود ۳.۴ میلیارد دلار است، و این موفقیت تنها به دلیل پروتکل قوی آن نیست بلکه به این دلیل است که هر کسی میتواند آن را توسعه دهد، فورک کند یا بهبود بخشد.
در مقابل، پروژه‌هایی که اولویت را به سوددهی بر کالاهای عمومی می‌دهند—پروژه‌هایی که عناصر انحصاری را معرفی می‌کنند—خطر ایجاد پراکندگی را در پی دارند. برای مثال، رول‌آپ‌های ZK پالیگان با اینکه گامی بزرگ به سوی مقیاس‌پذیری برداشته‌اند، هنوز عمدتاً در یک چارچوب متمرکز فعالیت می‌کنند.
پروژه‌های انحصاری یا کدهای بسته می‌توانند به نقاط شکست تبدیل شوند، غیرمتمرکز بودن را تضعیف کرده و ریسک‌های غیرضروری ایجاد کنند. همگرایی ارزشی به این معناست که فناوری‌ها باید به گونه‌ای توسعه یابند که باز و قابل‌دسترس برای همگان باقی بمانند تا خطر تمرکز مجدد کاهش یابد.
همگرایی فناوری
رکن دوم همگرایی اتریوم، همگرایی فناوری است که مبتنی بر استانداردهای مشترک است. بدون این استانداردها، شبکه به مجموعه‌ای پراکنده از راه‌حل‌های ناسازگار تبدیل خواهد شد. همگرایی فناوری اطمینان می‌دهد که پروژه‌ها نه‌تنها نوآور هستند، بلکه با یکدیگر نیز قابل تعامل هستند.
به‌عنوان مثال، استانداردهای ERC را در نظر بگیرید. استاندارد توکن ERC-20 به‌طور گسترده‌ای پذیرفته شده و این امر باعث شده است که کیف‌پول‌ها، صرافی‌ها و برنامه‌ها بتوانند به‌راحتی با هر توکنی که بر بستر اتریوم ساخته شده است تعامل داشته باشند. تا سال ۲۰۲۴، بیش از ۵۰۰,۰۰۰ توکن ERC-20 وجود دارد که قدرت استانداردهای مشترک را نشان می‌دهد.
همچنین، استاندارد ERC-721 به‌عنوان پایه‌ای برای اکوسیستم NFT مورد استفاده قرار گرفته و ایجاد دارایی‌های دیجیتال منحصربه‌فرد را در چندین پلتفرم امکان‌پذیر کرده است.
با این حال، فناوری اتریوم به‌سرعت در حال تکامل است. راه‌حل‌های لایه دوم، انتزاع حساب (ERC-4337) و پل‌های بین‌زنجیره‌ای به‌طور فزاینده‌ای برجسته می‌شوند و این نوآوری‌ها باید به استانداردهای باز پایبند باشند.
برای جلوگیری از پراکندگی، پروژه‌ها باید همکاری کنند تا ERCها و پروتکل‌های جدیدی ایجاد شود که این نوآوری‌ها را به‌طور کامل در اکوسیستم بزرگ‌تر اتریوم ادغام کنند.
همگرایی اقتصادی
سومین رکن همگرایی، همگرایی اقتصادی است. اقتصاد اتریوم بر پایه ETH بنا شده و پروژه‌هایی که از نظر اقتصادی همسو هستند باید در صورت امکان از ETH به‌عنوان توکن بومی استفاده کنند.
تا تاریخ ۱۰ اکتبر، اکوسیستم دیفای بیش از ۸۱ میلیارد دلار دارایی قفل‌شده دارد و ETH به‌عنوان پشتوانه بسیاری از پروتکل‌ها عمل می‌کند.
پروژه‌هایی مانند MakerDAO و آوه برای تضمین وام‌ها به وثیقه ETH متکی هستند و این امر جایگاه ETH را به‌عنوان قابل‌اعتمادترین دارایی در اکوسیستم اتریوم تقویت می‌کند. این اثر شبکه‌ای باعث پذیرش بیشتر شده و اقتصاد بزرگ‌تر اتریوم را تقویت می‌کند.
با این حال، همگرایی اقتصادی فراتر از صرفاً استفاده از ETH است. بوترین پیشنهاد می‌کند که پروژه‌ها باید به کالاهای عمومی—ابتکاراتی که به نفع کل اکوسیستم هستند—کمک کنند.
برای مثال، گیت‌کوین بیش از ۵۰ میلیون دلار برای توسعه متن‌باز جمع‌آوری کرده و از زیرساخت‌هایی که به کل شبکه اتریوم کمک می‌کنند، پشتیبانی کرده است.
با این حال، چالش‌هایی همچنان باقی است. بسیاری از پروژه‌ها، به‌ویژه آن‌هایی که حجم بالایی از تراکنش‌ها را مدیریت می‌کنند، به‌طور فزاینده‌ای به استیبل‌کوین‌ها متکی هستند. این روند خطر پراکندگی مدل اقتصادی اتریوم را به دنبال دارد، زیرا ETH نقش کمتری در عملیات روزانه شبکه پیدا می‌کند.
در نهایت، همگرایی اقتصادی به این معناست که ETH به‌عنوان واحد اصلی ارزش در سراسر اکوسیستم باقی بماند و به موفقیت بلندمدت اتریوم از طریق سرمایه‌گذاری مجدد در کالاهای عمومی کمک کند.
شاخص‌های سنجش طرح همگرایی ویتالیک بوترین
برای جلوگیری از تبدیل همگرایی به یک مفهوم مبهم یا انتزاعی، بوترین پیشنهاد کرده است که از شاخص‌های خاصی برای ارزیابی میزان همگرایی پروژه‌ها با ارزش‌ها، فناوری و اقتصاد اتریوم استفاده شود. این شاخص‌ها به‌طور مستقیم به ارزیابی میزان همکاری پروژه‌ها با اهداف اتریوم کمک می‌کنند و چهار شاخص کلیدی به شرح زیر است:
⦁ پذیرش متن‌باز:
میزان پایبندی یک پروژه به اصول متن‌باز میتواند از طریق بررسی میزان کدهای در دسترس عمومی آن ارزیابی شود. پروژه‌هایی که در این شاخص نمره بالایی کسب می‌کنند، به تعاریف بنیاد نرم‌افزار آزاد (FSF) و ابتکار متن‌باز (OSI) پایبند هستند و از شفافیت و همکاری برخوردارند. به عنوان مثال، پروژه‌هایی نظیر آوه که به‌صورت کامل متن‌باز هستند، به هر فرد اجازه می‌دهند تا قراردادهای هوشمند را بررسی کرده و از امنیت آن‌ها اطمینان حاصل کند. در مقابل، پروژه‌هایی که کدهای بسته دارند، خطر ایجاد نقاط کنترل متمرکز را دارند که با دیدگاه غیرمتمرکز اتریوم مغایرت دارد.
⦁ تبعیت از استانداردها:
تبعیت از استانداردها نشان می‌دهد که یک پروژه تا چه حد از استانداردهای اتریوم پیروی می‌کند. پروژه‌هایی که استانداردهایی مانند ERC-20 یا ERC-721 را اتخاذ می‌کنند، تعامل بدون مشکل با دیگر برنامه‌ها و ابزارهای اکوسیستم را تضمین می‌کنند. این شاخص همچنین به میزان مشارکت پروژه‌ها در پیشنهادات بهبود اتریوم (EIP) توجه دارد. پروژه‌هایی که در توسعه استانداردهای جدید مشارکت فعال دارند، سطح بالایی از همگرایی فناوری را نشان می‌دهند.
⦁ غیرمتمرکزسازی و امنیت:
آزمون «ترک پروژه» یک معیار ساده اما مؤثر است: اگر تیم یک پروژه فردا ناپدید شود، آیا پروژه به فعالیت خود ادامه خواهد داد؟ صرافی‌های غیرمتمرکز معمولاً به‌راحتی این آزمون را می‌گذرانند، زیرا قراردادهای هوشمند آن‌ها به صورت خودکار عمل کرده و نیازی به مرجع مرکزی ندارند. علاوه بر این، آزمون «حمله داخلی» میزان آسیب‌پذیری یک پروژه در برابر سوءاستفاده‌های داخلی را ارزیابی می‌کند. پروژه‌هایی که به شدت به کنترل متمرکز متکی هستند، در این شاخص نمره ضعیفی کسب می‌کنند، چرا که در معرض خطر حملات داخلی قرار دارند. در مقابل، پروژه‌هایی که به دلیل حکمرانی غیرمتمرکز در برابر چنین ریسک‌هایی مقاوم هستند، تعهد قوی به دیدگاه غیرمتمرکز اتریوم نشان می‌دهند.
⦁ تأثیر مثبت جمعی:
این شاخص میزان بازگشت یک پروژه به اکوسیستم اتریوم و حتی فراتر از آن را ارزیابی می‌کند. پروژه‌هایی که از ETH به عنوان توکن اصلی خود استفاده می‌کنند، به توسعه متن‌باز کمک می‌کنند یا بخشی از درآمد خود را به کالاهای عمومی اختصاص می‌دهند، در این شاخص امتیاز بالایی کسب می‌کنند. این پروژه‌ها با حمایت از توسعه زیرساخت‌ها و ایجاد فرصت‌های برابر برای تمام کاربران، به موفقیت کل اکوسیستم کمک می‌کنند.
هر یک از این شاخص‌ها به‌طور جداگانه و در مجموع می‌توانند به ارزیابی دقیق میزان همگرایی پروژه‌ها با اهداف و ارزش‌های اتریوم کمک کنند. همگرایی در این اکوسیستم پیچیده نیازمند همکاری و تعهد به اصول بنیادین است و استفاده از این شاخص‌ها اطمینان می‌دهد که پروژه‌ها به درستی در مسیر موفقیت و پیشرفت قرار دارند.
دیدگاه کارشناسان درباره طرح همگرایی ویتالیک بوترین
همزمان با حرکت اتریوم به سوی مقیاس‌پذیری بیشتر از طریق راه‌حل‌های لایه دوم، تعادل میان غیرمتمرکزسازی و کارایی به یک موضوع حساس تبدیل شده است. سؤال کلیدی این است که چه میزان از غیرمتمرکزسازی میتواند قربانی شود بدون اینکه ارزش‌های اصلی اتریوم به خطر بیفتد و آیا نوآوری در فناوری لایه دوم باعث پراکندگی اکوسیستم خواهد شد یا خیر.
برای بررسی این تقاطع حیاتی، خبرگزاری‌های ارز دیجیتال با کارشناسان صنعت مشورت کرده‌اند. این مشورت‌ها نشان می‌دهد که اتریوم همچنان با چالش‌های ناشناخته‌ای روبرو است و آینده ممکن است نیازمند اتخاذ راه‌حل‌هایی باشد که اصول بنیادی شبکه را به چالش بکشند.
اولیانا اسکلادچیکووا، مدیر محصول در بلاک‌اسکات، واقعیت‌های اکوسیستم در حال تکامل اتریوم را تشخیص می‌دهد. او وضعیت کنونی اتریوم را به عنوان یک دوره آزمایش سریع می‌بیند، جایی که غیرمتمرکزسازی و مقیاس‌پذیری دائماً در مقابل یکدیگر سنجیده می‌شوند.
او می‌گوید: «غیرمتمرکزسازی یک فرایند است—همواره در حال تکامل. در حال حاضر، ما در مرحله‌ای هستیم که راه‌حل‌های لایه دوم به‌طور مداوم راه‌اندازی می‌شوند، فرضیات مختلف را آزمایش کرده و براساس نتایج، به‌روزرسانی می‌شوند. در این فرآیند، ما باید توازن میان کارایی و اهداف اصلی غیرمتمرکزسازی اتریوم را حفظ کنیم، اما شفافیت باید غیرقابل مذاکره باقی بماند.»
در حالی که هویت غیرمتمرکز اتریوم به چالش کشیده می‌شود، مسیر رسیدن به غیرمتمرکزسازی کامل هنوز به پایان نرسیده است. اسکلادچیکووا اضافه می‌کند: «ما هنوز چندین سال تا تحقق کامل سیستم‌های غیرمتمرکز مانند سکوئنسرها و ارسال اثبات تقلب فاصله داریم. این تنها به فناوری مربوط نمی‌شود—بلکه به مشارکت جامعه نیز وابسته است. ما به مشارکت فعال‌تر نیاز داریم. غیرمتمرکزسازی نباید توسط گروه کوچکی از کاربران برتر هدایت شود؛ بلکه نیاز به پایگاه وسیع‌تری از مشارکت‌کنندگان دارد تا موفقیت آن تضمین شود.»
روی هوی، یکی از بنیان‌گذاران و مدیرعامل لایت‌لینک، دیدگاهی عمل‌گرایانه‌تر ارائه می‌دهد. در حالی که او به ارزش‌های غیرمتمرکزسازی اعتقاد دارد، معتقد است که همه پروژه‌ها نیازی ندارند با همان شدت این هدف را دنبال کنند.
هوی می‌گوید: «اهمیت غیرمتمرکزسازی به اهدافی که یک پروژه دنبال می‌کند بستگی دارد. به عنوان مثال، زنجیره‌های بازی نیازی به همان سطح غیرمتمرکزسازی که برای برنامه‌های مالی لازم است ندارند. در لایت‌لینک، با اینکه کارایی در برخی زمینه‌ها اولویت دارد، اطمینان می‌دهیم که استقلال کاربران هرگز به خطر نیفتد. کاربران باید همیشه بتوانند کنترل دارایی‌های خود را داشته باشند، حتی زمانی که برخی مصالحه‌ها در مورد تمرکزگرایی صورت می‌گیرد.»
او همچنین اضافه می‌کند: «غیرمتمرکزسازی یک زنجیره مانند تلاش برای بازسازی یک هواپیما در حال پرواز است—این چالش‌برانگیز است. با پایبندی به استانداردهای امنیتی اتریوم و غیرمتمرکزسازی فرایندهایی مانند ارسال اثبات تقلب، ما به دنبال یافتن توازنی میان عملکرد و غیرمتمرکزسازی هستیم بدون اینکه هیچ‌یک را قربانی کنیم. این یک سفر تدریجی است، اما ما در مسیر درستی قرار داریم.»
همچنین هر دو اسکلادچیکووا و هوی به مسئله پراکندگی درون اتریوم، به ویژه در ارتباط با پل‌سازی لایه دوم به لایه دوم، اشاره کردند. اسکلادچیکووا بر این باور است که «بزرگترین نقطه ضعف فعلی، پل‌سازی لایه دوم به لایه دوم است. بدون پل‌های امن و شفاف، ممکن است اکوسیستم‌های مجزا ایجاد شوند که لایه‌های دوم مختلف به‌خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار نکنند. این میتواند منجر به راه‌حل‌های پراکنده شود، جایی که لایه‌های دوم به‌عنوان بخشی از اکوسیستم بزرگ‌تر اتریوم عمل نمی‌کنند. پل‌ها باید امن و شفاف باشند، وگرنه کل شبکه ممکن است با خطرات جدی پراکندگی مواجه شود.»
در حالی که اسکلادچیکووا بر خطرات ساختاری تمرکز دارد، هوی بر تجربه کاربری تأکید می‌کند و معتقد است که پیچیدگی انتقال دارایی‌ها بین زنجیره‌ها باید ساده شود تا اصطکاک به حداقل برسد.
اختصاصی : تماشای آنلاین مستند ”پول الکترونیکی: راز بیت‌کوین” با زیرنویس فارسی
هوی می‌گوید: «مالکیت بین‌زنجیره‌ای و انتقال دارایی‌ها در حال حاضر بیشتر یک چالش تجربه کاربری است. کاربران نباید نیاز داشته باشند که به پیچیدگی‌های زنجیره‌ای که با آن تعامل دارند فکر کنند. فرایند باید بی‌درز و شهودی باشد. کاربران باید بتوانند دارایی‌های خود را منتقل کنند بدون اینکه نگران پیچیدگی‌های فنی باشند.»
با رشد مستمر اتریوم، هر دو کارشناس نیز نگرانی‌هایی را در مورد تصاحب اجتماعی—خطر تمرکز قدرت و نفوذ در دست گروهی از افراد خاص به‌جای توزیع عادلانه در سراسر اکوسیستم—بیان کردند.
اسکلادچیکووا توضیح می‌دهد: «جامعه اتریوم همچنان نسبتاً کوچک است و روابط اولیه نقش بزرگی در ساخت و ترویج پروژه‌ها ایفا می‌کند. اما با بلوغ اکوسیستم، پروژه‌هایی که بر پایه طرفداری بنا شده‌اند، به مرور زمان حذف خواهند شد. در نهایت، نوآوری برنده خواهد شد، اما ما باید اطمینان حاصل کنیم که سیستم باز و شفاف باقی بماند تا از تصاحب اجتماعی جلوگیری شود.»
هوی و دن انرایت، مدیر اکوسیستم در لایت‌لینک، به‌طور فعال در حال کار بر جلوگیری از تصاحب اجتماعی در پلتفرم خود هستند.
هوی می‌گوید: «ما در حال تشکیل یک DAO هستیم که نظارت بر تصمیم‌گیری‌ها و تخصیص منابع را بر عهده خواهد داشت. با غیرمتمرکزسازی حکمرانی، اطمینان حاصل می‌کنیم که نفوذ در لایت‌لینک به‌طور عادلانه توزیع شود. این تنها مربوط به افرادی که دسترسی اولیه دارند نیست—بلکه ایجاد فرصت‌هایی برای همه جهت مشارکت است.»
انرایت اضافه می‌کند: «هدف ما دسترسی‌پذیر کردن حکمرانی است تا از تسلط داخلی‌ها جلوگیری شود. ما در حال کار بر توانمندسازی توسعه‌دهندگان مستقل و ارائه ابزارهایی هستیم که به آن‌ها برای به واقعیت رساندن پروژه‌هایشان نیاز دارند. آینده باید بر پایه شایستگی‌ها باشد، نه ارتباطات.»
گام‌های بعدی برای طرح همگرایی ویتالیک بوترین
اتریوم برای حفظ جایگاه خود به عنوان یک پلتفرم غیرمتمرکز و پیشرو نیازمند اجرای راهبردهای پیشنهادی به‌صورت عملی و پایدار است. این گام‌ها می‌توانند به بهبود همگرایی کمک کرده و تضمین کنند که شبکه به‌صورت یکپارچه و با حداقل چالش‌ها توسعه می‌یابد.
⦁ تشکیل کمیته‌های استانداردسازی:
یکی از گام‌های اولیه برای اطمینان از توسعه استانداردهای مشترک، تشکیل کمیته‌های استانداردسازی در بخش‌های مختلف فناوری اتریوم است. این کمیته‌ها می‌توانند از نمایندگان پروژه‌های مختلف و تیم‌های فنی تشکیل شوند تا نیازها و راه‌حل‌ها را بررسی کرده و استانداردهای موردنیاز برای همگرایی بهتر فناوری‌های لایه دوم را تدوین کنند.
⦁ برنامه‌های پاداش‌دهی و تشویقی:
توسعه برنامه‌های تشویقی که استفاده از ETH را ترویج دهند، به تقویت همگرایی اقتصادی کمک خواهد کرد. به عنوان مثال، پروژه‌هایی که به‌طور فعال از ETH به جای استیبل‌کوین‌ها استفاده می‌کنند می‌توانند از مزایا و مشوق‌هایی مانند کاهش کارمزدهای تراکنش بهره‌مند شوند. این برنامه‌ها باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که به حفظ جایگاه ETH به عنوان دارایی اصلی در اکوسیستم کمک کنند.
⦁ تدوین قوانین شفافیت: برای حفظ اصول باز بودن و شفافیت، لازم است قوانین مشخصی برای پروژه‌هایی که در اکوسیستم اتریوم فعالیت می‌کنند، وضع شود. این قوانین می‌توانند شامل الزام به انتشار عمومی کدهای پروژه، ارائه گزارش‌های مالی شفاف و رعایت استانداردهای متن‌باز باشند. با اجرای این قوانین، می‌توان از ورود پروژه‌های انحصاری که تهدیدی برای اصول اصلی اتریوم محسوب می‌شوند، جلوگیری کرد.
⦁ گسترش DAOها و مدل‌های حکمرانی غیرمتمرکز:
برای جلوگیری از تمرکز قدرت، باید بر گسترش و بهبود DAOها و سایر مدل‌های حکمرانی غیرمتمرکز تمرکز شود. این مدل‌ها می‌توانند به توزیع عادلانه‌تر قدرت و مشارکت گسترده‌تر در فرآیندهای تصمیم‌گیری کمک کنند. علاوه بر این، توسعه ابزارها و پلتفرم‌هایی که به کاربران اجازه دهند در حکمرانی شبکه مشارکت کنند، میتواند به تقویت تعهد جامعه به اصول غیرمتمرکزسازی کمک کند.
⦁ ایجاد برنامه‌های آموزشی برای کاربران و توسعه‌دهندگان:
آموزش به عنوان یکی از ارکان اصلی همگرایی باید به‌طور مداوم پیگیری شود. ایجاد برنامه‌های آموزشی برای توسعه‌دهندگان و کاربران جدید که به آن‌ها نحوه استفاده از استانداردهای باز، مشارکت در پروژه‌های متن‌باز، و رعایت اصول غیرمتمرکزسازی را آموزش دهد، میتواند به بهبود همگرایی کمک کند. همچنین، ایجاد محتواهای آموزشی آنلاین و برگزاری کارگاه‌های آموزشی به توسعه دانش عمومی در جامعه کمک خواهد کرد.
⦁ توسعه ابزارهای کاربرپسند برای انتقال بین‌زنجیره‌ای:
برای کاهش پیچیدگی انتقال دارایی‌ها بین زنجیره‌های مختلف، لازم است ابزارهای کاربرپسند و ساده‌تری توسعه یابند. این ابزارها باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که کاربران بتوانند بدون نگرانی از پیچیدگی‌های فنی، به‌راحتی دارایی‌های خود را بین زنجیره‌های مختلف منتقل کنند. بهبود تجربه کاربری در این بخش میتواند به افزایش پذیرش عمومی فناوری‌های لایه دوم کمک کند.
⦁ برگزاری رویدادها و نشست‌های جامعه:
یکی دیگر از گام‌های کلیدی برای تقویت همگرایی، برگزاری رویدادها و نشست‌های جامعه است. این رویدادها می‌توانند به عنوان فضایی برای تبادل نظر، اشتراک‌گذاری تجربیات و ایجاد همکاری‌های جدید میان تیم‌ها و پروژه‌ها عمل کنند. همچنین، برگزاری نشست‌های منظم برای بررسی پیشرفت پروژه‌ها و چالش‌های پیشرو میتواند به ایجاد هماهنگی و همگرایی بیشتر در اکوسیستم کمک کند.
⦁ تأسیس صندوق‌های حمایتی برای کالاهای عمومی:
ایجاد صندوق‌های حمایتی به منظور تأمین مالی پروژه‌هایی که به توسعه کالاهای عمومی کمک می‌کنند، میتواند به تقویت همگرایی کمک کند. این صندوق‌ها می‌توانند از پروژه‌هایی که زیرساخت‌های متن‌باز، ابزارهای توسعه‌دهنده، و منابع آموزشی را فراهم می‌کنند، حمایت کنند و به آن‌ها کمک کنند تا به‌طور مؤثر در توسعه اکوسیستم اتریوم مشارکت کنند.
⦁ استفاده از شاخص‌های سنجش برای ارزیابی پیشرفت:
استفاده مداوم از شاخص‌های سنجش همگرایی که توسط بوترین پیشنهاد شده‌اند، میتواند به ارزیابی دقیق‌تر پیشرفت پروژه‌ها کمک کند. این شاخص‌ها می‌توانند به عنوان ابزاری برای شناسایی پروژه‌های نامنطبق و ارائه راهکارهای اصلاحی به کار گرفته شوند. همچنین، ارزیابی منظم پروژه‌ها از طریق این شاخص‌ها میتواند به بهبود شفافیت و تعهد به اصول اصلی اتریوم منجر شود.
با اجرای این گام‌ها، اتریوم میتواند به عنوان یک شبکه غیرمتمرکز و همگرا باقی بماند و به‌طور مؤثر به چالش‌های موجود پاسخ دهد. این گام‌ها به ایجاد یک اکوسیستم پایدار و مشارکتی منجر خواهند شد که در آن همه کاربران و توسعه‌دهندگان می‌توانند به‌طور مؤثر و برابر نقش ایفا کنند و از پتانسیل کامل این شبکه بهره‌مند شوند.
نتیجه گیری
همگرایی در اکوسیستم اتریوم یک ضرورت اساسی برای حفظ و تقویت اصول بنیادین این پلتفرم است. با توجه به رشد سریع و پیچیدگی فزاینده شبکه، نیاز است که پروژه‌ها و تیم‌های مختلف در جهت دستیابی به اهداف مشترک و جلوگیری از پراکندگی و تمرکزگرایی تلاش کنند. اصول همگرایی اتریوم بر سه رکن ارزش‌ها، فناوری، و اقتصاد استوار است و این اصول باید به‌طور مداوم پیگیری شوند تا اطمینان حاصل شود که اکوسیستم به‌صورت هماهنگ و منسجم پیش می‌رود.
تلاش برای حفظ باز بودن و شفافیت، به‌کارگیری استانداردهای مشترک، توسعه فناوری‌های قابل تعامل، و تقویت اقتصاد مبتنی بر ETH از جمله اقداماتی است که میتواند به همگرایی کمک کند. همچنین، گسترش مدل‌های حکمرانی غیرمتمرکز، تشویق به مشارکت جامعه، و ایجاد ابزارهای کاربرپسند میتواند به حفظ ماهیت غیرمتمرکز اتریوم کمک کند.
چالش‌هایی نظیر پیچیدگی انتقال بین‌زنجیره‌ای، خطر تمرکزگرایی و تصاحب اجتماعی، و استفاده از فناوری‌های متمرکزتر برای افزایش کارایی، تهدیدهایی هستند که باید به آن‌ها پاسخ داده شود. راهبردهای پیشنهادی شامل تدوین استانداردها، ایجاد مشوق‌های اقتصادی، برگزاری رویدادهای جامعه، و پشتیبانی از توسعه کالاهای عمومی میتواند به کاهش این تهدیدات و تقویت همگرایی کمک کند.
در نهایت، موفقیت اتریوم به عنوان یک پلتفرم غیرمتمرکز و پیشرو به میزان همکاری و تعهد تمام اعضای جامعه آن بستگی دارد. این تنها از طریق همگرایی پایدار و تعهد به اصول بنیادین است که اتریوم میتواند به هدف خود یعنی ایجاد یک اکوسیستم باز، شفاف، و برابر برای همه کاربران و توسعه‌دهندگان دست یابد. با اجرای گام‌های پیشنهادی و استفاده از شاخص‌های سنجش همگرایی، اتریوم قادر خواهد بود به عنوان یک شبکه نوآور و مقاوم در برابر چالش‌ها باقی بماند و به رشد و توسعه پایدار خود ادامه دهد.
سوالات متداول
⦁ همگرایی اتریوم چیست و چرا اهمیت دارد؟
همگرایی اتریوم به معنی تلاش برای هماهنگی میان پروژه‌ها و تیم‌های مختلف در اکوسیستم اتریوم است تا از پراکندگی و تمرکزگرایی جلوگیری شود و ارزش‌های غیرمتمرکزسازی حفظ شوند.
⦁ چگونه می‌توان از پراکندگی اکوسیستم اتریوم جلوگیری کرد؟
برای جلوگیری از پراکندگی، باید از استانداردهای مشترک استفاده کرد، پروژه‌های متن‌باز را تقویت نمود و همکاری میان تیم‌های مختلف را تشویق کرد.
⦁ آیا استفاده از ETH به جای استیبل‌کوین‌ها اهمیت دارد؟
بله، استفاده از ETH به عنوان توکن اصلی به همگرایی اقتصادی کمک می‌کند و جایگاه ETH را به عنوان دارایی اصلی در اکوسیستم تقویت می‌کند.
⦁ چرا شفافیت و متن‌باز بودن برای پروژه‌های اتریوم اهمیت دارد؟
شفافیت و متن‌باز بودن باعث ایجاد اعتماد در جامعه، جلوگیری از تمرکز قدرت، و تقویت ارزش‌های اصلی غیرمتمرکزسازی می‌شود.
⦁ DAO چیست و چگونه به همگرایی اتریوم کمک می‌کند؟
DAO یک مدل حکمرانی غیرمتمرکز است که به توزیع عادلانه قدرت و مشارکت گسترده‌تر جامعه در تصمیم‌گیری‌ها کمک می‌کند و از تصاحب اجتماعی جلوگیری می‌کند.
⦁ چالش‌های اصلی همگرایی اتریوم چیست؟
چالش‌های اصلی شامل ایجاد تعادل میان کارایی و غیرمتمرکزسازی، مقابله با خطر تمرکزگرایی و تصاحب اجتماعی، و بهبود تجربه کاربری در انتقال بین‌زنجیره‌ای هستند.
⦁ چگونه پروژه‌ها می‌توانند به تقویت همگرایی در اکوسیستم اتریوم کمک کنند؟
پروژه‌ها می‌توانند با رعایت اصول متن‌باز، استفاده از ETH به عنوان توکن اصلی، همکاری در توسعه استانداردهای مشترک، و مشارکت در حکمرانی غیرمتمرکز به همگرایی کمک کنند.
