برای بقیه جهان، خلاصه رقابت ریاست‌جمهوری آمریکا این است که کامالا هریس نمایانگر تداوم و دونالد ترامپ نمایانگر هرج و مرج است.
درک عمیق‌تری نیز در پایتخت‌های کلیدی شکل می‌گیرد: دوران کوتاه شکوفایی آمریکا به عنوان تنها ابرقدرت جهان به تاریخ پیوسته است، مهم نیست که چه کسی برنده شود.
جو عمومی در مناطق زمانی مختلف را مورد بررسی قرار گرفته و احساس غالب از نهادهای گروه هفت تا قدرت‌های مشتاق جنوب جهانی، حاکی از احتیاط و عمل‌گرایی است. جهان بر نتیجه رای‌گیری روز سه‌شنبه متمرکز شده است و حتی اگر واشنگتن دیگر تمام تصمیم‌ها را اتخاذ نکند، هنوز هم تأثیر زیادی دارد.
اقتصاد پررونق آمریکا همچنان بزرگترین اقتصاد جهان است و سیاستمداران آن، به ویژه ترامپ، نشان داده‌اند که آماده‌اند از آن به عنوان سلاح استفاده کنند. بنابراین ترس گسترده‌ای وجود دارد که اگر رئیس‌جمهور بعدی تصمیم بگیرد جنگ تجاری با چین را تشدید کند. بسیاری از شرکا برنامه‌های افزایش تعرفه در دست دارند که آماده‌اند اجرایی شوند.
اما همچنین حس فزاینده‌ای از آمریکا به عنوان یک ابرقدرت پیر در حال شکل‌گیری است، کشوری که باید در جهانی که تعداد درگیری‌های رقابت‌گر برای جلب توجه آن در حال افزایش است، با دقت بیشتری نبردهای خود را انتخاب کند. این موضوع هم برای شعار «آمریکا در اولویت» ترامپ و هم برای رویکرد محتاطانه‌تر هریس صادق است. یک دیپلمات بریتانیایی مشاهده کرده است که امپراتوری روم به‌طور ناگهانی به پایان نرسید. در عوض، آن قدرت، با کاهش تدریجی خود روبرو شد.
اوکراین در حال حاضر احساس بی‌توجهی می‌کند، اروپا با بحران وجودی مواجه است که آیا میتواند از خود و همسایگانش دفاع کند یا خیر، و رژیم صهیونیستی به طور آشکارانه‌ای در برابر درخواست‌های هم‌پیمان اصلی و تأمین‌کننده اسلحه‌اش در واشنگتن مقاومت می‌کند.
یک مقام خاورمیانه‌ای گفت که دخالت شخصی رئیس‌جمهور جو بایدن در تلاش برای آتش‌بس در غزه و عدم تحقق آن، توهین‌آمیز است. این تصور به طور فزاینده‌ای در پایتخت‌های متحد فراتر از خاورمیانه مشترک است.
البته، اهمیت انتخابات آمریکا برای جهان همچنان بسیار بالاست. پایتخت‌های خارجی شامل دوستان و دشمنان، به ندرت به این اندازه آشکارانه نتیجه مورد نظر خود را نشان داده‌اند، از حمایت‌های عمومی گرفته تا تلاش‌های پنهانی برای دخالت که اطلاعات جاسوسی آمریکا به طور منظم فاش می‌کند.
تأثیر جهانی میتواند شلیک‌گونه باشد. اگر ترامپ برنده شود و به دنبال توافقی با ولادیمیر پوتین باشد که به اوکراین خیانت کند، اتحادیه اروپا بین کسانی به هر فرصتی برای صلح، هرچند زودهنگام را خوش‌آمد می‌گویند. برخی در قاره اروپا این وضعیت را «الکتروشاک ترامپ» می‌نامند.
آمریکای کاملاً منزوی و حفاظت‌گر چیزی است که جهان در نزدیک یک قرن گذشته ندیده است.
اگر دشمن تاریخی مانند روسیه که سعی در بازسازی حوزه شوروی دارد یا رقیبی برای نفوذ جهانی مانند هند باشید، دیدگاهی که روزهای بهتر آمریکا پشت سر گذاشته است، فرصتی برای بهره‌برداری است.
اوکراین می‌گوید که نیروهای کره شمالی در روسیه در حال جنگ در برابر اوکراین هستند. هند توسط کانادا متهم به ترور جدایی‌طلب سیخ‌ها در خاک خود شده است. چین در میان جنگ اوکراین به حمایت از مسکو می‌پردازد و در دریای جنوب چین فشار بیشتری وارد می‌کند. در هر یک از این موارد، احساس بر این است که آمریکا نمی‌تواند یا نمی‌خواهد چیز زیادی برای جلوگیری از آن انجام دهد.
اگرچه هریس نزدیک به سیاست‌های بایدن باقی مانده است، اما به عنوان نسلی متفاوت دیده می‌شود که کمتر در آتلانتیسیم جنگ سرد غوطه‌ور است. برخی در اروپا او را به عنوان یک کالیفرنیایی معرفی می‌کنند؛ کسی که بیشتر با سیلیکون ولی آشناست و احتمالاً علاقه بیشتری به منطقه هند-پاسیفیک دارد که ریشه‌های خانوادگی او نیز آنجا وجود دارد.
دیپلمات‌ها اشاره می‌کنند که مهار چین یک موضوع نادر است که دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بر سر آن به توافق رسیده‌اند.
در مورد ترامپ، همه‌ی متحدان آمریکا بی‌ثباتی او را صرفاً یک نقطه ضعف نمی‌بینند. اگرچه او نسبت به هریس، به نظر دوستانه‌تر با روسیه و رژیم صهیونیستی رفتار می‌کند، برخی امیدوارند که او با خطی سخت‌تر، ناگهانی رفتار کند. در همین حال، قدرت‌های مشتاقی مانند هند و ترکیه با رویکرد معاملاتی او راحت هستند.
ترامپ از بازی گلف با شیندزو آبه لذت می‌برد و از آنجلا مرکل متنفر بود، اما درخواست‌های او از ژاپن و آلمان به اصل مطلب یکسانی ختم می‌شد: بیشتر برای حفاظت آمریکا پرداخت کنند و بیشتر از آمریکا خریداری کنند.
هر دو کشور از آن زمان به بعد هزینه‌های دفاعی خود را افزایش داده‌اند و درس خودکفایی بیشتری را آموخته‌اند. کاهش نقش جهانی آمریکا ممکن است هزینه‌ها را بیشتر افزایش دهد.
بیلهاری کائوسیکان، دیپلمات باتجربه سنگاپوری، نوشت:
«این نبرد نباید پایان‌افسانه‌ای بر سر آینده دموکراسی آمریکایی باشد که برخی (عمدتاً آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها) آن را به نمایش می‌گذارند. بایدن مشاوره‌جویانه‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر بود، اما فراموش نکنیم که بایدن برای پرسیدن وضعیت خانواده شما با شما مشورت نمی‌کرد، بلکه می‌خواست ببیند شما آماده‌اید چه کارهایی برای پیشبرد اهداف استراتژیک آمریکا انجام دهید.»
در اینجا آنچه نتیجه انتخابات برای چند مسئله کلیدی جهانی به معنای دارد، آمده است:
اوکراین و ناتو
بیش از دو و نیم سال پس از تهاجم کامل روسیه، اوکراین به حمایت متحدان خود برای هر چیزی از سلاح‌های پیشرفته تا پول برای پرداخت حقوق‌ها وابسته است. کیف امیدوار است که حمایت بیشتری به دست آورد تا پوتین را به مذاکره وادار کند، اما رئیس‌جمهور روسیه که به نظر می‌رسد در موقعیت برتری است، تمایلی به مصالحه نشان نمی‌دهد و بر این باور است که حمایت متحدان به تدریج کاهش خواهد یافت.
هریس قول داده است که حمایت خود را تا زمان نیاز ادامه دهد، اما احتمالاً با شک و تردید فزاینده‌ای در کنگره برای تامین بودجه اضافی روبرو خواهد شد. مانند بایدن، هریس تاکنون از تعهد به درخواست اوکراین مبنی بر اجازه استفاده از موشک‌های متحد برای حملات عمیق به داخل روسیه یا دعوت به پیوستن به اتحاد ناتو که رئیس‌جمهور ولودیمیر زلنسکی می‌گوید برای تضمین امنیت کشورش ضروری است، خودداری کرده است.
ترامپ گفته است که جنگ را “در ۲۴ ساعت” پس از انتخابات با وادار کردن پوتین و زلنسکی به مذاکره پایان خواهد داد. او نحوه انجام این کار را توضیح نداده است، اما او و هم‌کاندیدایش بارها اشاره کرده‌اند که اوکراین باید آماده باشد تا امتیازاتی ارائه دهد. آن‌ها سوال کرده‌اند که چرا آمریکا این همه هزینه را برای حمایت از اوکراین صرف می‌کند و استدلال کرده‌اند که متحدان در اروپا باید سهم بیشتری از بار را به عهده بگیرند.
ترامپ انگیزه‌ای برای خروج از یک جنگ خارجی پرهزینه و پرخطر دارد، اما با ترس از اینکه توقف ناگهانی حمایت آمریکا میتواند باعث فروپاشی نیروهای کیف شود، محدود می‌شود. نتیجه نهایی احتمالاً کاهش کمک‌های آمریکا خواهد بود که موقعیت میدان‌جنگ اوکراین را تضعیف کرده و اروپا را مجبور می‌کند تا این خلأ را پر کند، بدون اینکه درب پیروزی فوری برای روسیه باز شود. برای متحدان ناتو، تهدید ترامپ مبنی بر عدم ارائه حمایت آمریکا به هر کشوری که نتواند به تعهدات خود عمل کند، فشار بیشتری برای افزایش هزینه‌های دفاعی ایجاد خواهد کرد. مطابقت با ۳.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی که آمریکا هر ساله برای دفاع هزینه می‌کند، میتواند تا سال ۲۰۳۴، ۲.۸ تریلیون دلار به بدهی اروپا اضافه کند. برای هریس، کاهش حمایت کنگره برای کمک‌های بیشتر و تضعیف موقعیت میدان‌جنگ اوکراین احتمالاً درخواست‌هایی برای تلاش جهت پایان دادن به جنگ از طریق دیپلماسی را افزایش می‌دهد، هرچند نه با شرایطی که ترامپ به دنبال آن است.
خاورمیانه
از زمانی که حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ۱۲۰۰ صهیونیستی را کشت، درگیری‌ها در منطقه به طور پیوسته‌ای گسترش یافته‌اند، علیرغم تلاش‌های آمریکا برای مهار خشونت در حالی که همچنان رژیم صهیونیستی را مسلح می‌کند. پس از آنکه نیروهای رژیم صهیونیستی با حملات در غزه حماس را به طور عمده سرکوب کردند و بیش از ۴۳٬۰۰۰ غیرنظامی و جنگجو را کشتند، اکنون نیروهای رژیم صهیونیستی در لبنان حضور دارند و با حزب‌الله مقابله می‌کنند. رژیم صهیونیستی همچنین با ایران که از هر دو گروه حمایت می‌کند و همچنین حوثی‌ها در یمن که با حملات خود دریای سرخ را برای کشتی‌های غربی عملاً تعطیل کرده‌اند، تبادل حمله داشته است. برنامه هسته‌ای ایران که تنها چند هفته تا توسعه‌ی کافی اورانیوم غنی‌شده برای تسلیح باقی مانده، سایه‌ای بر تمام این خشونت‌ها می‌اندازد؛ چیزی که آمریکا و رژیم صهیونیستی ترسان از آن هستند.
هریس قول داده است که اطمینان حاصل کند رژیم صهیونیستی دارای وسایل لازم برای دفاع از خود باشد، اما خواستار تلاش‌های بیشتری برای کاهش رنج‌های غیرنظامیان در غزه شده است. او از درخواست‌های مکرر و تا کنون ناموفق دولت بایدن برای آتش‌بس حمایت کرده است. او از راه‌حل دو کشوره حمایت می‌کند، چیزی که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، بنیامین نتانیاهو، تقریباً رد کرده است، هرچند او توضیح نداده است که چگونه چنین نتیجه‌ای میتواند حاصل شود. او از پاسخ به این سوال که آیا نتانیاهو میتواند به عنوان یک هم‌پیمان نزدیک آمریکا در نظر گرفته شود، خودداری کرد، اما در طول کمپین، ایران را بزرگترین دشمن آمریکا خواند.
ترامپ می‌گوید که حمله ۷ اکتبر هرگز اتفاق نمی‌افتاد اگر او رئیس‌جمهور بود، بدون اینکه بگوید چگونه از آن جلوگیری می‌کرد. او گفته است رژیم صهیونیستی باید “در روابط عمومی کار بهتری انجام دهد” و از کشور خواسته است “این موضوع را پشت سر بگذارد.” در مناظره سپتامبر، او از پاسخ دادن به این سوال که آیا از یک دولت فلسطینی حمایت می‌کند، خودداری کرد. او خواستار گام‌های بیشتری برای انزوای ایران شده است. در نخستین دوره‌ی ریاست‌جمهوری خود، او همچنین در میانجی‌گری توافق‌های ابراهیم که روابط بین رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی را عادی‌سازی کرده‌اند، نقش داشته است.
تعرفه‌ها
چشم‌انداز افزایش حمایت‌گرایی، بانکداران مرکزی و اقتصاددانان را نگران کرده است که اقدامات آمریکا برای بستن بازار خود میتواند به جنگ‌های تجاری گسترده‌تری منجر شود که رشد جهانی را کند کرده و تورم را افزایش دهد.
هریس از تصمیم دولت بایدن برای تمدید تعرفه‌های دوران ترامپ بر چین حمایت کرده و از ده‌ها میلیارد دلار یارانه برای انرژی پاک، زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پیشرفته در آمریکا حمایت کرده است. او برخی از توافق‌های تجاری را پذیرفته است، اما به عنوان سناتور با برخی دیگر مخالفت کرده و سعی کرده است که حمایت‌هایی برای کارگران و محیط زیست ایجاد کند.
ترامپ خواستار تعرفه‌های گسترده تا ۲۰٪ بر واردات و همچنین عوارض تا ۶۰٪ بر تجارت با چین به عنوان روشی برای تحریک سرمایه‌گذاری در آمریکا است، اگرچه گفته است که برخی از این ارقام ممکن است تاکتیک‌های مذاکره‌ای باشند. ترامپ استدلال می‌کند که سیستم تجاری بین‌المللی فعلی به نفع منافع آمریکا دستکاری شده و قول می‌دهد در صورت پیروزی دوباره در ریاست‌جمهوری، تعادلی مجدد ایجاد خواهد کرد.
چین و تایوان
تلاش‌های آمریکا برای مدیریت رقابت با چین روز به روز پیچیده‌تر شده است، زیرا نفوذ اقتصادی و نظامی پکن همزمان با تلاش‌های واشنگتن برای مقابله با آن‌ها افزایش یافته است. چین تمرینات نظامی خود را در اطراف تایوان، که آن را به عنوان یک استان شورشی اعلام می‌کند، شدت بخشیده است. این جزیره و ساکنانش در صورتی که فشارها به یک درگیری آشکار تبدیل شود، به حمایت آمریکا و متحدانش وابسته‌اند. در میان این تعارض، مرکز صنعت تولید چیپ‌های جهان که برای اقتصادهای جهانی حیاتی است، در خطر است.
هریس رویکرد دولت بایدن را در قبال چین، شامل کنترل‌های صادراتی بر روی چیپ‌های کلیدی و سایر فناوری‌های حساس، پذیرفته و از تعهد آمریکا به تأمین امنیت تایوان (اما نه استقلال، که چین به شدت مخالف آن است) حمایت می‌کند. او از گسترش ائتلاف‌ها در سراسر منطقه برای مقابله با پکن نیز حمایت کرده است.
ترامپ قول داده است که تعرفه‌های گسترده‌ای بر صادرات چین اعمال کند تا وابستگی به پکن در «حوزه‌های حیاتی» کاهش یابد. ترامپ ادعا کرده است که تایوان کسب‌وکار نیمه‌هادی آمریکا را «دزدیده» است و استدلال می‌کند که تایوان باید برای امنیت خود بیشتر پرداخت کند، بدون اینکه توضیح دهد منظورش چیست. او از تعهد به دفاع از تایوان در صورت حمله چین خودداری کرده و به سیاست‌های طولانی‌مدت آمریکا بازگشته است. او از متحدان آمریکا، ژاپن و کره جنوبی، خواسته است تا بیشتر در امور دفاعی خود هزینه کنند و در گذشته تهدید کرده است که تعهدات نظامی خود را در آنجا کاهش دهد و تجارت را محدود کند.
سخن پایانی
در نتیجه انتخابات آمریکا، جهان با تحولات عمده‌ای روبه‌رو خواهد شد که تاثیرات آن از اوکراین و خاورمیانه تا تجارت جهانی گسترده است. پیروزی ترامپ یا هریس هر دو مسیرهای متفاوتی را برای سیاست‌های خارجی آمریکا ترسیم می‌کنند. ترامپ با رویکرد معاملاتی و احتمال کاهش حمایت از متحدان، ممکن است اروپا را ملزم به افزایش هزینه‌های دفاعی کند و تنش‌ها را در مناطق مختلف جهان تشدید نماید. از سوی دیگر، هریس با ادامه سیاست‌های بایدن و تأکید بر دیپلماسی و کاهش هزینه‌های انسانی در مناطق درگیری، ممکن است به دنبال راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز‌تر باشد، هرچند که چالش‌هایی در کنگره برای تامین بودجه‌های اضافی پیش روی او قرار دارد.
رقابت با چین و حمایت از تایوان نیز از دیگر محورهای مهم سیاست خارجی آمریکا خواهد بود که هر کدام از دو کاندیدا دیدگاه‌های متفاوتی را ارائه می‌دهند. افزایش تعرفه‌ها توسط ترامپ میتواند به جنگ‌های تجاری گسترده‌تری منجر شود و اقتصاد جهانی را تحت فشار قرار دهد، در حالی که هریس ممکن است به تعادل‌سازی و همکاری بیشتر با متحدان برای مقابله با چالش‌های چین بپردازد.
همچنین، مسائل مهاجرت و روابط با کشورهای آمریکای لاتین نیز تحت تأثیر انتخاب رئیس‌جمهور آینده قرار خواهد گرفت. سیاست‌های سختگیرانه ترامپ در مقابل رویکرد معتدل‌تر هریس میتواند تاثیرات قابل توجهی بر جریان مهاجرت و اقتصاد کشورهای مبدا داشته باشد.
به طور کلی، نتیجه انتخابات آمریکا نه تنها مسیر داخلی این کشور را تعیین می‌کند، بلکه پیامدهای ژئوپولیتیکی و اقتصادی آن بر صحنه جهانی را نیز شکل می‌دهد. جهان با دقت زیادی به این انتخابات نگاه می‌کند و تصمیمات رئیس‌جمهور آینده میتواند تعیین‌کننده ثبات و رشد جهانی در سال‌های آتی باشد.
